KÖRÜK
Arıları sakinleştiren ve arıcılığın olmazsa olmaz ekipmanlarından birisidir. Duman arılarda yangın hissi uyandırdığından, duman sonucu bütün arılar midelerini alabildiğince bal ile doldurur ve bunun sonucunda arılar sokmaya fazla meyilli olmaz, diğer tabirle sakinleşir.
Körüğün yakılması, kullanılan yakıt tipleri ve körük kullanımı son derece önemlidir.
Körük yakılmadan önce bir parça kağıt hazneye koyulup ateşlenir ve bir süre yanması beklenir, daha sonra üzerine yakıt ilave edilir ve kesintisiz duman çıkana kadar körüklenir.
Körük yakıldığında dikkat edilecek husus, körüğün iyi duman vermesini sağlamaktır. Alevli duman, kıvılcımlı duman kullanımı yanlıştır. Bu durumlarda arıların yanmasına neden olunur yada sıcak dumandan arılar kızgınlaşır ve kovan muayenesi giderek zorlaşır.
Körük düzgün bir şekilde hazırlandıktan sonra ilk önce kovan girişine hafif bir duman vererek 2 dakika beklemek arıları sakinleştirmeye yetecektir.
Daha sonra üst kapak alınıp eğer örtü varsa örtü hafifçe aralanıp yine az bir duman verilir ve kovan incelenmeye başlanır. Arada duman etkisi gittiğinde yine kovana duman verilerek arılar sürekli sakin tutulabilir.
Körük kullanımı bittikten sonra kapağı tam kapatılmamalıdır, aksi taktirde soğuyunca açmak zorlaşır.
Körük Yakıtı Olarak Kullanılan Malzemeler
Çürümüş kütük, mantarlaşmış ağaç güzel yanıyor ve duman veriyor. İmkan buldukça doğal olan bu malzemelerden toplanmalı. Marangozlardan alınan temiz ve kalın talaşda güzel duman veriyor. Fakat dikkat edilmesi gereken husus; içerisinde reçine bulunduran ağaçların kullanılmaması. Çünkü bu tür ağaçlar yandığında yoğun bir is çıkarmakta koku ve kalıntı bırakmakta. Kavak, söğüt gibi ağaçlar çok elverişli, körük açısından.
Bir de kışın portakal-mandalina kabuğu gibi meyve artıklarını çöpe atmayınız. Uygun bir yerde sererek kurutunuz. Uzun süreli güzel duman veriyor. Mısır koçanı, yer fıstığı, ceviz, fındık, badem kabuklarını da ziyan etmeyiniz, güzel duman veriyorlar.
Arılara en az zararlı olan yakıtı kullanmakta yarar var.
Bulabilenler için en uygun körük yakıtı, söğüt ağacı çürüğüdür.
Çok küçük alevle hatta çakmakla bile tutuşturulabiliyor.
Yanması daha uzun sürüyor.
Petek üzerinde kötü koku bırakmıyor.
Tezek, mukavva, yumurta kartonu gibi malzemeler körükte kullanılabiliyor.
Dumanı, bal ve peteklerimizle doğrudan temas ettiği için, körükte kullandığımız malzemenin, hijyen açısındanda içimize sinmesi gerekiyor.
Mukavva türü şeylerin imalatında kullanılan kimyasalların duman yolu ile ürünlerimizde ne tür bir kalıntı bıraktığı konusunda da tereddütler var.
O açıdan mümkün olduğunca kimyasallara temas etmemiş, organik malzemeleri kullanmakta fayda var.
Körük Nasıl Yakılır?
Körük yakmak ile soba yakmak arasında hiç fark yok. İlk yakmayı, bir sobayı nasıl yakıyorsanız öyle alevli yapacaksınız, körük ısınacak.
Genelde körüğe konulan malzeme ucundan tutuşturuluyor ve duman çıktığı zaman tamam zannedilerek kapak örtülüyor.
Körüğü ilk tutuşturduğunuzda, kapağı kapatmadan bol bol körükleyerek alevli yanmayı muhakkak görün. Alevli yanmanın üzerine malzemeyi koyarsanız, körük de ısınmışsa kolay kolay sönmez.
Bakım ve Temizliği
Kullandığımız malzemeye göre körüğümüz çok çabuk kurum bağlar, kapaktaki delikleri tıkanır. Havalandırması azalmış olan körük kısa zamanda söner.
Bu yüzden 2-3 kullanımda bir işimiz bittiğinde körüğün deliklerini temizlememiz gerekiyor.
Kapağın alt kısmındaki delikleri temizleyip genişlettikten sonra da bazen körük problem çıkarmaya devam eder.
Tıkanıklıkları açmak, körüğün içini temizlemek için en pratik yöntem, pürmüz alevi ile körüğün içini güzelce yakmaktır.
