Arıcılığa Başlama Hikayelerimiz

[Halil BİLEN]

Yeşilçam nasıl farketmemiş seni gençliğinde bilmem artist...

Arıcı olamazdım o zaman.

[Kadir ÇAKIR]

Arıcılığa başlamanın, arı almaktan geçtiğini anlayınca,

hemen bir kovan arı aldım, tabi dolandırıldığımın farkına bu site sayesinde varınca,

o kadar para verdin Kadir! deyip bu işe sarıldım...

[Yusuf GÜRBÜZ (Formen)]

http://uyanikarici.blogspot.com/2007/05/uyanik-arici.html
Bende böyle bulaştım.

[Bekir ARSAN]

Arıcı olamazdım o zaman.

iyiki fark etmemişler o zaman biz neden tanıyacaktık seni

[Ali Doğaner]

Soğuk bir kış günüydü.

Grevdeydik yine, belediye önünde ateş başında 

Radyo saat başı haberlerde arıcılık kursu duyurusu yapıyor, biz bileniyoruz sigortamız yatmıyor, maaş yok, zalimler, derken 3 gün sonunda hayden dedik arıcı olalım.

Grev bitti 2 gün sonra kurs var, mimlendik ya izinde vermiyorlar, hele birde toplu olunca izin almak hepten zor. Ben konya selçuk ünüversitesi arıcılık bölümünü kazanmıştım, dedim bu benim kaderim engel olamazsınız  vurdum masaya yumruğu aldım izni 

3 gün Muhsin Doğaroğlu hocamızın anlatımlarından birşeyler kapmaya çalıştık.

Muhsin hoca anlatıyor ben yazıyorum, 1 defter doldu.

Birde kitap aldım kurs sonu, meğer deftere yazdıklarım kitapta zaten varmış 

Neyse muhsin hocanın imzalı bir kitabım oldu en azından 

İnternet araştırmalarımda her konu gen.tr ye çıkyor derken üye olduk.

Başladık kovan imalatına gece gündüz, kovanlarıda arılandırdık.

O gün bugündür hiç boş durmuyorum...

[Bekir ARSAN]

http://uyanikarici.blogspot.com/2007/05/uyanik-arici.html
Bende böyle bulaştım.

yusuf ağbi seninki arıcılığa nasıl başladımdan cok hayat hikayesine benziyor eline sağlık hikayende bile birsürü bilgi ver

[tural55]

İbrahim hocam, sizi de alalım bizim ilçeye...

Emekli olanlar oldu, arıcı kadrosu boşaldı.

Halil bey,Nasip olursa emekli olunca gelmeyi düşünüyorum.

[ATA1]

On yıl önce kayalık bir araziyi bahçe haline getirmeye karar verdim. Epey bir emekle küçük bir kulübe, kümes ve bahçe oluşmuştu. Arıcılıktan hiç anlamıyordum. Birkaç defa araştırma filan yaptıysam da gözüm pek kesmemişti.

Tesadüfen tanıştığım, bir daha da hiç görmediğim bir arkadaşla sohbet sırasında, böyle uygun bir yeri olan insanın mutlaka arı ile de meşgul olması gerektiğini ısrarla söylemesi üzerine araştırmaya başladım. Kısa süre sonra kesin olarak arı almaya karar verdim.

Tam bu sırada forumla tanıştım. Forumun insanı gerçekten motive edici bir havası olduğunu söyleyebilirim. Arım olmadığı için üye olmayı uygun bulmadım. Yaklaşık olarak 10 ay forumu üye olmaksızın takip ettim. Aklıma takılan pek çok soruyu mutlaka birileri soruyor - cevaplıyordu.

Forumla tanıştığımdan beri, her gün mutlaka girer, okurum. Mesaj yazmaya fazlaca zaman bulamıyorum, pek katkım olmuyor. Ama arıcılık hakkında bildiğim her şeyi forumdan öğrendim diyebilirim.

Emeği geçen tüm dostlara sonsuz teşekkürler...

[Dedemkorkut]

 2009 yılıydı sanırım,eskişehirden yeni tayin olan bir arkadaşım daima baskı yapıyodu arı alalım diye,cevabım ise;napcaz arıyı kardeşim koyacagız dağa çalacaklar, arkadaşım kurs görmüş ama arıya hiç dokunmamış herşeyden öteside tecrübe sıfır,  efendim arının sokması da cabası böylece iki aya yakın baskı neticesinde üç arkadaş aldık 3 kovan risk minimum güya çalınırsa..
kovanlarımızı kuytu gözden ırak güzel bir yere koyduk ilk bakımımızı yapacagız kapagı açtıkki bi ugultu ki degme gitsin ben tabi körügü kaptım hiç dokunmuyorum arıya...derken maske içinde ilk günden bir vızıltı Allah maskenin fermuarı açık kalmış neyse korkuyla karışık  sakince kaldırdım maskeyi arı çıktı.. biraz zaman geçti geçmedi kasık bölgemdeki vızıltıya anında yumrugu kasığıma patlatmama beraber femuarın acıldıgını fark ettik..Kasıktaki ölü arıyı çıkartmak için arılardan 100 m.cıvarı açıldımgüya kendimizi garantiye aldık, pantolonu indirdim ,ölü arıyı atmamla birlikte gözümün üstüne yapışan arıya tokadı yapıştırmam bir oldu ...ben o ilk bakımda bir arı sokmasıyla kurtulmuştum ama ortagımın paçasında giren arıların 3 tanesinin sok masıyla öyle bir kaçışı vardıki tam çizgi filimlik..böyle bir maceraydı ilk bakımımız ve arıcılıga başlamamız...o günden beri hala uğraşmaktayız zevkle ,merakla çünkü konu dışarıdan sığ gibi gözüksede çok derin....böyle keyifli bir gündü arıcılığa başlamamız...

[cemoozy]

   Okul başladığım sene ( 7 yaşımda ) dedemlerde kalmaya başlamıştım.Haftasonları dedemle birlikte

 bahçedeki kovalardan kahvaltı için, benim için bir kase bal alırdık.Hayatımın hiçbir döneminde

 unutamadım o anları.15 yaşımda bana bir kovan alalım dediğimde babam, burada arı olmuyor oğlum!                 

 demişti.-Kendisi daha önce 25 kovan arı söndürmüştür.-

   O yıllarda yakın bir yere taşındık ki işte benim arıcılığım o zaman başladı.

   Bahçedeki eski arıcının kovanlarına oğullar gelip girince.

   İlk sene 4 oğuldan hepsi öldü.

   Ertesi sene 4 oğul daha geldi ve bir de eve internet bağlattık.

   Ve çok şükür bu günlere gelebildik.

   Babam dedem,dedemin babası ve onunda babası hepsi az çok arıcılık yapmışlar.

   Ve bu misyonu tek başıma devam ettirmek benim en büyük gururum...

[tiran_06]

Dedemkorkut abi ne kadar fermuar varsa açık bırakmışın 

Dedem korkut hikayesi gibi...

[mustafa kemal alkoç]

http://uyanikarici.blogspot.com/2007/05/uyanik-arici.html
Bende böyle bulaştım.

Herkesin arıcılık hikayesi çok güzel.

 Sayın formenimizin ki ise apayrı bir hikaye,bir kaç sefer okumama rağmen tekrarlamakta fayda var.

 Yusuf beyin arıcı eğitmeni olması gerekir,

 Çok iyi takip,kıymet vermek ve başarı ile taclandırılımış bir arıcılık Yusuf beyin hikayesi.

[Halil BİLEN]

2006'dan sonra benimle tanıştı, hayatı değişti. 

Onu frenleyebilen tek kişiydim.

Eskişehir ekibi şimdi salmış kendi haline...

******************

Sivrihisar'da verdim gazı...

Aydın'da olmalarına rağmen hiç yavrusu yokmuş arılarının...

Dedim bende 2 çerçeve var.

Ritimli besleme yaptım dedim.

15 dakika sonra Aydın'a talimat veriyordu.

4 çuval şeker al....

Birol'da yaktın abi bizi gitti 250 daha diye mırıldanıyordu...

****************

Bir gaz daha vereyim...

Trakya'ya gitmeyene arıcı denmez.

[Ferhat Sarı]

Uzun yıllar (8-10 yıl)arazimizin içersinde akrabamız arıcılık yapıyordu.Bizede senede hasat zamanı 1 çıta en çok 1.5 çıta bal verirdi.

Babam(rahmetli)hiç hayıflanmazdı.Ama hep isterdi 1 kovanımda benim olsun diye.Akrabamıza 3-4 yıl sonra 1 koloni arıyı bizim aldığımız

bir kovanın içersine koydular babam mutluydu.Ama o sene arı hasat zamanı gelmeden söndü demişler.O zaman bende ağızlarını yoklamıştım

hani ben koloni getirsem bakarmısınız diye ama nerde.Hayıflanmaları artmıştı.Babamın akrabalık bağlarının himayesinde seneler geçiyordu.

Sonra babam rahmetli oldu.ve bir arısı olmadan vefat etti.Çok üzülmüştüm.Akrabamız babam rahmetli olduktan sonra arazinize bakarım falan dedi

bana ama nafileydi.Kaldırttım arıları.Sonra aklımdan çıkmıştı bu iş.Sahibinden de malzeme ararken arı ilanı gördüm hemen neden olmasın dedim.

Sinop ta 3 adet koloni satılıktı ve hemen aldım.Kardeşim 1 hafta içersinde arıları nakletti bizim bahçeye vee arıcı olmaya çalışıyoruz işte  bizim hikayemiz.

[Murat AKIN]

2006'dan sonra benimle tanıştı, hayatı değişti. 

Sayın Yusuf Gürbüz'ün arıcılıkla tanışması çok öncelere gitmeli.
Kayınpederi çantacı dediğimiz bal satıcısı

2000 başlarıydı sanırım yeni arıcılığa başlamış evinin bahçesinde 3 veya 4 kovanı vardı.
Kış aylarında meşhur köpük kovanlarını yapmaya çalışıyordu, beni buldu birlikte eve gittik arılarını gördüm.

Bir gün Yalçın Tokerle yanına gitmiştik.
İnternet daha yeni yaygınlaşıyordu bize bir gösteri yaptı.

İnternette birisiyle görüştü arıcılık konusunda biraz sohbet etti.
Bize dedi ki: "bu arkadaşla yeni tanıştık, sesli görüşmek için mikrofon aldırdım."

Bu arkadaş kimdi acaba?