Yapılan bu uygulamanın adı biraz şaka ama "halil ibrahim sofrası"dır.
Baharda az olsa da sonbaharda sıkıntılıdır, bal özü akımı olmadığından yağmacılık davranışını tetikler.
Arılar şerbeti alırken yığılma yaparlar, bazıları boğulur, asıl önemlisi şerbet bulaşık ayaklarıyla birbiri üzerine basarlar arıların sırt tüyleri yapışır ve dökülür.
Arıları soğuk ve sıcaktan koruyan tüyleri dökülünce soğuk ve sıcağa karşı dayanıklığı azalır ve ömürleri kısalır.
Tüyleri olması gerekenden önce dökülmesi yaşlı görünüm alırlar.
Bu uygulama gezginci arıcıların baharda yaptıkları bir uygulamaydı artık günümüzde besleme araçlarının artmasıyla azalmıştır.
Ortadaki şerbeti kovan gücüne göre taşırlar, zayıflar az beslendiklerinden gelişemezler.
Güçlüler şerbeti çok taşıdıklarından yumurta alanı daralır ilerde gelişim yavaşlar.
