Mısır ile ilgili bir süredir araştırma yapıyorum. Bu konuda Ordu Arıcılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü çok güzel bir çalışma paylaştı. Aşağıda paylaşıyorum;
Mısır bitkisinde erkek ve dişi çiçekleri ayrı, ancak aynı bitki üzerindedir. Kendi kendine tozlaşma yapabilir. Ancak etkili tozlaşma için çapraz tozlaşmaya gereksinimi vardır. Mısır çiçekleri böceklerin çok ilgisini çekmemekle beraber bal arısı polen toplamak amacıyla bu bitkiyi sık olmasa da ziyaret eder.
Çiçeklenme dönemi: Mayıs-Eylül
Çiçektozu Üretim Kapasitesi: orta
Balözü Üretim Kapasitesi: yok
Balçiği Üretim Kapasitesi: Var. Bal çiği üreten böcek spesifik değildir Kayıtlara göre bir sezonda bir kovandan 45 kg salgı balı elde edilebileceği bildirilmektedir.
Balın fiziksel özelliği: Renk sarı, kristalleşmesi kısmen hızlı ve iri granüllü
Shawer (1987), 4 adet polen tuzaklı arı kolonisiyle Mısır’ın Kafr EI-Sheikh Bölgesi’nde yaptığı çalışmada bal arıları için en fazla polen kaynağının %42.0 ile mısır (Zea mays L.) olduğunu, bunu %40.4 ile iskenderiye üçgülü (Trifolium alexandrinum L.), %7.6 ile yabani hardal (Brassica kaber Koch), %4.0 ile sarı tatlı yoncası (Melilotus siculus Turra) ve %0.9 ile bakla (Vicia faba L.)’nın takip ettiğini, tanımlanamayan diğer minör polen kaynaklarının ise %5.1 olduğunu belirtmiştir.
Aydın İli Çine-Karpuzlu Yöresi’nde çiçeklenmenin yoğun olduğu Nisan-Haziran aylarında bal arılarının ziyaret ederek nektar ve poleninden faydalanabileceği 23 familyaya ait 91 bitki türü saptanmıştır. Bunlardan Fabaceae familyasına ait 29 tür, Asteraceae ve Labiatae familyalarına ait 13’er tür, Brassicaceae familyasına ait 7 tür ve diğer familyalara ait 29 bitki türü tespit edilmiştir. Kendiliğinden yetişen bitkiler, rastlama sıklıkları gözönüne alındığında ilk üç sırada; başta ak üçgül (Trifolium repens) olmak üzere, hindiba türleri (Crepis spp.) ve ıtır çiçeği (Geranium dissectum) olduğu, diğer türlerin bunları izlediği görülmüştür. Hayıt (Vitex agnus-cactus ) ve lavanta (Lavandula stoechas ) bitkilerinin ise genel ve özel kaplama alanları önemli bulunmuştur. Endüstri bitkileri ekim alanları bakımından pamuk (Gossypium herbaceum ), mısır (Zea mays ) ve yer fıstığı (Arachis hypogae); meyve ağaçları sayısı bakımından ise armut (Pyrus salicifolia ), elma (Malus spp. ) ve şeftali (Prunus persica) ilk üç sırada yer almıştır (Karaca ve ark. 2006).
Güney Batı Almanya ‘da ana polen kaynagının Cornussanguinea, Plantogo lanceolota, Zea mays, Sinapsis arvensis, Helianthus annus ve Taraxacum tipi polenler olduğunu belirtmiştir (Kohl, A.,1993).
Polenin protein, yağ ve mineral madde içeriği üretildiği bitki tür ve çeşidine göre değişir. Genelde polende %8-40 arasında değişen oranlarda protein bulunmaktadır. Polenin ham protein düzeyi %20 ve altına düşerse arı ihtiyaçlarını karşılayamaz. Mısır polenin besleme değeri çok yüksektir (Güler, 2006).